Wie ooit de boeken van peter Mayle gelezen
heeft kent het verhaaltje misschien wel.
Het doet wat denken aan verhalen zoals Roald
Dahl ze zou schrijven.
Ik vertel het verhaal hier na zoals het in
mijn geheugen is blijven plakken.
Indien het slecht geschreven is dit niet door
de schuld van Peter Mayles...
Het gebeurt ergens in een klein dorpje in de
Provençe.
Eén van de bewoners is de bezitter van eens
stuk grond waarop truffels groeien. Hierdoor moet hij niet eens gaan werken als
zoveel anderen, de opbrengst van zijn truffels dat is ook zijn inkomen....
De truffels zijn rijp tijdens de
wintermaanden, dus december tot einde februari.
Dan moet er elke dag, of nacht gecontroleerd
worden of er iets te vinden is.
Velen denken nog steeds dat dit gebeurt met
een varken maar dat is alleen maar voor de TV of de toeristenfolders. In
werkelijkheid heeft men een truffelhond. Dat kan gelijk welk merk van hond
zijn, als hij maar truffels kan ruiken en herkennen. Als hij een truffel vindt,
krijgt “bobby” als beloning een stukje “saucisson”....
Truffels hebben op dit ogenblik een waarde van
omtrent de 1000 euro per kilogram! Eén euro per gram....
Op een avond ontdekt de truffelboer dat er
kapers op de kust zijn. Er is iemand op zijn domein geweest en heeft er ook
truffels gejat. Hij kan dat zien aan allerlei sporen.
Bandenafdrukken van een vreemde auto,
hondensporen die niet van zijn hond zijn en de omgewoelde aarde....
Groot alarm; zoiets wordt niet toegelaten, het
moet en zal zelfs gestraft worden.
Het relaas doet al snelde ronde in het dorp
dat er een truffeldief gesignaleerd is.
De dorpsouderen zullen het terrein ’s nachts
gaan bewaken, want het is ’s nachts dat de dief opereert.
Ze trekken er met een zestal naartoe, gewapend
met de nodige flessen pinard en “eau de vie” om de koude nacht door te komen. Ze
verstoppen zich achter het struikgewas in de nabijheid van een grote boom.
De eigenaar van het veld heeft zich gewapend
met een aftands jachtgeweer.
Ze moeten verscheidene nachten wachten voor er
wat gebeurt waardoor er tijdens de dag niet veel meer uitgespookt wordt en de
voorraden “marc de Provençe” dalen angstwekkend....
Sommigen beginnen zelfs te twijfelen aan het
bestaan van de dief.
Maar, dan gebeurt het, op een mooie
maanverlichte nacht....
De patron legt zich al klaar, het geweer in
aanslag. De anderen ledigen snel hun glas en zwijgen...
Er draait een klein aftands Renaultje , een
R4-tje het terrein op met gedempte lichten.
Twee personen stijgen uit, een man en een
vrouw en de hond mag uit de kofferbak komen....
Daar zijn ze dus, de snoodaards....!
Het vuurpeloton wacht nog even tot ze wat
dichterbij komen en tot de boeven daadwerkelijk een zoektocht beginnen.
Met veel lawaai en wapenvertoon komt de
bewakingdienst nu in actie en de dieven worden letterlijk overvallen en
bedreigd....
Onmiddellijk wordt ook een rechtbank opgericht,
door de raad van ouderen, onder de boom.
Hoeveel truffels hij al gestolen heeft ?
Voor hoeveel en waar hij ze verkocht heeft?
Of hij wel weet dat dit diefstal is enne zo
nog een ganse litanie over gendarmes en in den bak vliegen.
Uiteindelijk komen ze met de dief overeen dat
ze hem niet in de handen van het gerecht zullen overleveren of hem op staan de
voet fusilleren, als hij het geld dat hij verdiend heeft aan de gestolen
truffels nu op staande voet terug geeft.
Ja, maar ik heb dat geld hier niet bij, zegt
de dief. Logisch toch.
Ja maar beslist de vierschaar dan, jij hebt
dat geld ergens op de bank staan...
Juist!
Waar ?
Er wordt de naam van een stad genoemd, vele kilometers
daar vandaan.
Na een korte beraadslaging beslissen de
rechters dat de man het geld nu onmiddellijk moet gaan halen in de stad, tegen
dat hij daar aankomt zal de bank open zijn en dan brengt hij het geld naar
hier. Hij moet maar te voet gaan want om zeker te zijn dat hij zal terugkomen
zullen ze ondertussen zijn vrouw, zijn hond en zijn auto in bewaring nemen!
Ze hebben de dief nooit meer terug gezien
....!
Wat er nadien gebeurd is met de door en door
verroeste R4, met het lelijke wijf met een snor en de schurftige, knokige hond
vertelt het verhaal niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten