donderdag 15 december 2011

Een mosselavontuur.



’t Gebeurde in de tijd dat ik nog een mobilhome had.
Het was mij een tijdje goed voor de wind gegaan en ‘k had mijn winst opgemaakt aan een spiksplinternieuwe, een prototype mobilhome, met alles er op en er aan. Alleen een open haard ontbrak. Wij, mij vrouw en ikzelf, hebben er zelfs een tijdlang echt in gewoond.
Standplaatsen in Antwerpen, Huy, Kessel, Brugge, Lier, Brugge in het Tillegem bos, en zo nog wel ergens links en rechts, maar dat zijn andere verhalen.

Op een schone keer zouden we; mijn vrouw, mijn schoonbroer en dito zus en ikzelf, naar de kust rijden om er mosselen te gaan plukken op de golfbrekers.
Het werd Bredene. Nog voor het naaktstrand daar was.
De trip was gepland op tweede kerstdag. Echt niet het juiste seizoen om te naakt te gaan stranden.
Schoonbroer en ikzelf hadden ons gewapend met een fles Bokma om de ergste kou te trotseren. Wij, de mannen, zouden als stoere zeebonken de mosselen gaan vangen. Met blote handen in het zeewater woelen in de maand december, dat is maar frisjes...
De vrouwen bleven in de mobilhome, zo konden ze ondertussen wat bijkletsen.

De fles Bokma stond in de koelkast; ‘schat staat de Bokma koud’, herinneren sommigen zich misschien nog wel! Het was een geslaagde reclameslogan uit de tijd...
Dus eerst even een goeie neut gedronken voor we aan de pluk gingen.

Mosselen plukken op de golfbrekers een is waanzinnige onderneming. De mosseltjes die men er kan vinden, zijn pietepeuterige beestjes maar oh, zo lekker. Tussen de mosselen zelf zit allerlei varia zoals, zeesterretjes, gebroken schelpjes, zeewier, kleine krabbetjes, zand, keitjes, bysusdraden,  enzovoorts. Ook alikruiken, kreukels dus, maar die zijn eetbaar, dat is geen probleem.
Op de mosselen zelf plakken dikwijls een soort verdikkingen, een soort slakken die maar moeilijk te verwijderen zijn. (Muiltjes genoemd) Laat ze in de toekomst maar zitten, die beestjes zijn zelfs  eetbaar.
Proefondervindelijk ondervonden....En ik leef toch nog !
Er wordt ook aangeraden om geen mosselen te eten uit kustwateren omdat ze kunnen vervuild zijn met allerlei, ja, waarmee? Onappetijtelijk dingen?

Wij toch maar naarstig geplukt tot we bijna een emmer vol hadden, voldoende voor vier personen. Nog een stevige wandeling terug tot aan de mobilhome, het was eb, en ondertussen was het reeds donker geworden en wij, de stoere vissers, waren verstijfd van de kou. Met rubberlaarzen aan en met de blote handen in het zeewater, dat valt echt niet mee, zo rond zesentwintig december.
Dus, we gaan eerst een lekkere Bokma drinken in de warme mobilhome en nadien zouden we de mosselen gaan “kuisen”, maar dat is een lelijk Nederlands woord.

Maar, wat treffen we aan? Twee in bedenkelijke toestand verkerende vrouwen, een beetje dubbel sprekend met een ‘flodderke’ aan hun tong, twee lege glazen en een bijna lege fles jenever tussen hen in op de tafel.
Schatjes, weten ze nog te lallen, we hebben nog een beetje overgehouden voor jullie omdat lullie zo hald gewerkt hebben. Wij hebben veel leut gehad, viele leute gehabt...!

‘k Kan het geloven, godv.... Val dood, zatte wijven !

Wat bleek? Een prachtig stukje komedie, toneel, dat was het!

De vrouwen hadden de Bokma in een andere fles gegoten, die in de koelkast gezet en gedaan alsof de fles Bokma zo goed als leeg was. Wij waren er dus mooi ingelopen.
Vrouwen toch ...

Zeer even later was de fles werkelijk leeg !

Enne, de mosseltjes waren lekker en we hebben er geen dikke kop op een tyfusbesmetting aan overgehouden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten